Alwin Krzysztof

Alwin Krzysztof, zamyślony astronom, spędzał wieczory w obserwatorium, śledząc ruchy odległych galaktyk. Jego twarz, poorana zmarszczkami od długich godzin spędzonych na kontemplacji nocnego nieba, często rozjaśniał uśmiech, gdy odkrywał nowe, fascynujące zjawiska. Był człowiekiem cichym, lecz z głęboką pasją do nauki, zawsze poszukującym odpowiedzi na pytania o początek wszechświata. Jego biurko, zawalone książkami i mapami gwiazd, świadczyło o nieustającej ciekawości, a jego spokojna obecność inspirowała współpracowników. Cenił samotność, ale potrafił dzielić się wiedzą, zawsze z pełnym zaangażowaniem.