Bartkiewicz Michał

Bartkiewicz Michał, zawsze z lekko zmarszczonym czołem, spoglądał na świat z niezaspokojoną ciekawością, jego oczy, niczym bursztyny, wciąż poszukiwały ukrytych historii, nieznanych faktów, a także zapomnianych opowieści, często widywano go w zakurzonych antykwariatach, gdzie godzinami przeglądał stare księgi, szukając w nich iskier wiedzy, każda nowa informacja była dla niego cennym skarbem, otwierała kolejne drzwi, prowadziła go w głąb labiryntu myśli, a także tajemnic, które czekały na odkrycie, jego dusza, nieustannie spragniona, pragnęła zrozumieć każdy, nawet najmniejszy detal istnienia.