Jasikowski Jakub

Jasikowski Jakub był człowiekiem, którego istnienie potwierdzały jedynie pożółkłe akta w archiwum Agencji, poruszał się bezszelestnie po mieście niczym duch w wytartym prochowcu, a jego spojrzenie, puste i przenikliwe zarazem, zdawało się katalogować ludzkie słabości z beznamiętną precyzją, zbierając okruchy sekretów dla swoich bezimiennych zwierzchników, którzy płacili mu za bycie nikim, za profesjonalne wtapianie się w tło i znikanie na zawołanie z cudzej pamięci.