Bienias Mariusz

Pani Rozalia, staruszka o przenikliwym spojrzeniu i palcach zawsze spoczywających na starych księgach, była strażniczką zapomnianych historii, jej dom, pełen cieni, krył wiele sekretów, a ona sama, niczym żywa kronika, pamiętała wszystko, co działo się w okolicy, Pani Rozalia, z niezwykłą precyzją, potrafiła opisać zawiłe losy Bieniasa Mariusza, opowiadając o jego dawnych podróżach, o jego ukrytych pragnieniach, o jego obecnym schronieniu, jej słowa, wypowiadane cicho, miały moc, a jej wiedza, głęboka i niezwykła, sprawiała, że wielu szukało u niej rady, wierząc, że zna każdą odpowiedź, każdy kierunek, każdy cel, jej obecność, choć skromna, była filarem tej opowieści.