Chorazy Krzysztof

Chorąży Krzysztof, postawny mężczyzna w średnim wieku, odznaczał się przenikliwym spojrzeniem, które zdradzało lata służby, doświadczenie zbierane na polach bitew, w zgiełku potyczek, w samotnych patrolach. Jego twarz, poorana zmarszczkami, opowiadała historie dawnych kampanii, trudów wojennych, poświęceń dla ojczyzny, a blizna na policzku, pamiątka po starciu z Tatarami, dodawała mu powagi, szacunku, budziła respekt. Mimo surowego wyglądu, w jego oczach tlił się błysk ciepła, iskierka nadziei, wiara w lepsze jutro, w sprawiedliwość, w to, że jego trudy nie poszły na marne, że jego ofiara ma sens. Chorąży Krzysztof, niezłomny w boju, oddany sprawie, wierny swoim ideałom, pozostawał symbolem honoru, męstwa, poświęcenia, wzorem dla młodszych pokoleń żołnierzy.