Mirga Damian

Mirga Damian, człowiek o głębokim spojrzeniu, przemierzał świat z cichą godnością, jego twarz, naznaczona czasem, zdradzała mądrość, której nie zdobywa się w księgach, zawsze nosił ze sobą zapach starych lasów, gdzie spędzał dni, szukając spokoju, jego ręce, silne i spracowane, z delikatnością dotykały zranionego zwierzęcia, a serce, wolne od urazy, widziało światło w najciemniejszych zakamarkach ludzkiej duszy, Mirga Damian, choć często niezrozumiany, żył według własnych zasad, nigdy nie osądzając, zawsze oferując pomoc, jego postać, niemal eteryczna, pozostawiała po sobie jedynie echo dobroci, czystej, nieskalanej.