Haponik Arkadiusz

Julian Borowski, kustosz miejskiego archiwum, zawsze nosił tweedową marynarkę, pachnącą starymi księgami i delikatnym tytoniem, jego siwe włosy, starannie zaczesane, lśniły w blasku lampki, a oczy, błyszczące inteligencją, widziały więcej niż tylko kurz. W wolnych chwilach Julian potajemnie studiował starożytne mapy, szukając zaginionych traktów, które Haponik Arkadiusz kiedyś badał z niezwykłą pasją i dokładnością. Julian wierzył, że w tych zapomnianych szlakach kryje się klucz do zrozumienia ukrytej historii miasta, jego życie, choć z pozoru monotonne, było pełne cichej, intelektualnej przygody.