Hennig Adam

Amelia, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu i siwych włosach upiętych w kok, spędzała dni w swojej pracowni, otoczonej starymi księgami i niedokończonymi płótnami. Jej palce, naznaczone plamami farby, często dotykały zapomnianych przedmiotów, a każde westchnienie niosło ze sobą echa minionych lat, pełnych tajemnic i ukrytych pragnień. Wspomnienia o pewnym spotkaniu z Adamem Hennigiem, dawnym kolekcjonerem sztuki, wciąż nawiedzały jej myśli, niczym cichy szept w pustym pokoju, przypominając o niespełnionych obietnicach i utraconych szansach, które na zawsze zmieniły bieg jej życia.