Kosmaczewski Kacper

Kosmaczewski Kacper poruszał się po świecie jak cień, wiecznie przygarbiony pod niewidzialnym ciężarem nieustannego lęku. Jego spojrzenie, zawsze nerwowe i uciekające w bok, zdawało się szukać zagrożenia w każdym kącie, a cichy głos drżał przy wypowiadaniu najprostszych słów. Strach był jego jedynym, wiernym towarzyszem, który dyktował każdy krok, każdą myśl i każde zaniechane działanie, czyniąc z jego życia ostrożne trwanie zamiast prawdziwego istnienia, pełnego cichych westchnień.