Kalapuziak Volodymyr

Volodymyr Kalapuziak, postać z pogranicza jawy i snu, zdaje się być echem minionych epok, nosząc na twarzy ślady dawnych bitew, jego oczy, głębokie studnie melancholii, skrywają tajemnice zapomnianych światów, ramiona naznaczone bliznami, opowiadają historie o poświęceniu i stracie, serce bije w rytmie nieznanej melodii, przypominając o ulotności życia, jego obecność, choć subtelna, wywiera niezatarte wrażenie, pozostawiając po sobie aurę zadumy, Volodymyr, zagubiony w labiryncie czasu, poszukuje sensu w chaosie istnienia.