Kamieniarz Sylwia

Kamieniarz Sylwia, o oczach barwy mętnej wody, często spoglądała w dal, wypatrując znajomych kształtów na horyzoncie, jej serce drżało z niepokoju, a dłonie, zniszczone ciężką pracą, zaciskały się, od dawna opuściła rodzinny dom, lecz wspomnienia o bliskich nie pozwalały jej zaznać spokoju, w każdym cieniu widziała echo przeszłości, w każdym szepcie wiatru słyszała wołanie, jej dni upływały na samotnych rozmyślaniach, na cichej nadziei, że ktoś kiedyś ją odnajdzie, że jej rodzina wciąż o niej pamięta, szuka jej, pragnąc ponownego spotkania, Sylwia wierzyła, że miłość potrafi pokonać każdą odległość, każdą przeszkodę, każdy czas.