Koss Piotr

Koss Piotr, postać o przenikliwym spojrzeniu i siwych włosach, zawsze starannie zaczesanych, często przemierzał miejskie alejki, niosąc ze sobą aurę cichej obserwacji, a jego dłonie, naznaczone drobnymi bliznami, świadczyły o dawnej pracy wymagającej precyzji, natomiast uśmiech, rzadki i nieco tajemniczy, zdradzał głęboką, niemal filozoficzną refleksję nad otaczającym go światem, i choć jego obecność była intrygująca, poruszał się z taką dyskrecją, że często pozostawał niezauważony, zostawiając po sobie jedynie subtelne, lecz trwałe wrażenie.