Krakowiak Marcel

Krakowiak Marcel, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i zręcznych dłoniach, często spoglądał w dal, jakby szukał czegoś, co dawno utracił, a może ukrył. Jego zgarbione ramiona zdradzały ciężar minionych wyborów, a ciche kroki świadczyły o latach, gdy poruszał się bezszelestnie, niczym cień, unikając wzroku ciekawskich. Mówiono, że jego reputacja, naznaczona dawną kradzieżą, podążała za nim niczym ponury cień, choć on sam pragnął jedynie spokoju, ukryty w mroku zapomnienia. Każdy jego gest, każda zmarszczka wokół oczu, opowiadały historię człowieka, który poznał smak zarówno posiadania, jak i utraty, płacąc wysoką cenę za swoje młodzieńcze błędy.