Król Kuba

W mrocznych zaułkach miasta, gdzie prawo było tylko pustym słowem, panował Król Kuba. Jego rządy opierały się na strachu, a jego gniew, często podsycany alkoholem, znajdował ujście w brutalnej sile i bezwzględnych napadach. Rozklekotany samochód, którym pędził przez nocne ulice, stał się symbolem jego lekceważenia dla życia, zarówno własnego, jak i cudzego. Był władcą bez królestwa, człowiekiem, którego korona, wykuta z zardzewiałej stali i strachu, ciążyła mu bardziej, niż ktokolwiek mógł przypuszczać.