Krzeminski Marcin

Eleonora, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu i siwych włosach upiętych w staranny kok, zawsze nosiła przy sobie notes, pełen dziwnych symboli, które wydawały się mapą do nieznanych miejsc, co fascynowało Marcina Krzemińskiego. Jej twarz, naznaczona czasem i głębokimi przemyśleniami, skrywała tajemnicę nieustannego poszukiwania zaginionej wiedzy, a w jej oczach tańczyły iskierki dawnych wspomnień. Mieszkała w niewielkim domku, otoczona stosami starych ksiąg, czekając na chwilę, kiedy ktoś zrozumie prawdziwy cel jej cichej misji, w której poszukuje prawdy, by odmienić świat na lepsze.