Ląg Marcel

Ląg Marcel był człowiekiem, którego całe życie definiowała nienasycona ciekawość, popychając go w najdalsze zakamarki starych bibliotek i na zapomniane przez wszystkich strychy. To ona kazała mu godzinami wpatrywać się w pożółkłe mapy, szukając na nich śladów nieistniejących już miast, ale też z równym zaangażowaniem śledzić losy ludzi mijanych na ulicy. Każda zasłyszana rozmowa, każda twarz w oknie pociągu była dla niego fragmentem wielkiej układanki, której Ląg Marcel poświęcił się bez reszty.