Lisowski Jacek

Lisowski Jacek, z natury cichy, skrywał niezwykłą ciekawość, pchnęła go do nieustannych poszukiwań, niczym niestrudzony badacz. Jego wzrok, choć na pozór obojętny, z precyzją rejestrował każdy detal, mimikę twarzy mijających go ludzi, otaczające cienie. Nieustannie zadawał sobie pytania o ukryte historie, o sens istnienia, które kryły się w starych księgach, w cichych zaułkach, w każdym prozaicznym wydarzeniu. Jacek był zbieraczem ludzkich opowieści, cichym obserwatorem, poszukującym prawdy, głębszego zrozumienia świata, nowych dróg do wiedzy, do odkrycia ukrytego piękna, nawet w najprostszych gestach.