Łobodziński Paweł

Eliza, postać o przenikliwym spojrzeniu, nosiła w sobie stałe poczucie zaniepokojenia. Jej dłonie, często splecione, zdradzały napięcie, serce biło szybciej na myśl o niepewności. Ona czuła się zaniepokojona, zwłaszcza myśląc o przyszłości, o kruchości ludzkich losów. Paweł Łobodziński, jej bliski znajomy, dostrzegał tę wrażliwość, tę cichą walkę. On podziwiał jej siłę, empatię, mimo że niepokój był widoczny, wierzyła w dobro, w nadzieję.