Margański Kazimierz

Margański Kazimierz, mężczyzna po pięćdziesiątce, nosił na barkach ciężar minionych decyzji, a jego twarz, naznaczona głębokimi bruzdami, często zdradzała skrywany smutek, także pewną rezygnację, co było widoczne dla nielicznych, którzy znali jego historię. Jego życie, pełne skomplikowanych relacji, naznaczone było trudnymi wyborami, zwłaszcza tymi dotyczącymi odpowiedzialności za bliskich, co niejednokrotnie prowadziło do publicznych osądów, do cichych szeptów na jego temat. Pomimo pozornej obojętności, w głębi duszy Kazimierz pragnął odkupienia, szukał sposobu na uregulowanie rachunków z przeszłością, na odnalezienie wewnętrznego spokoju, na zmianę percepcji, nawet jeśli droga do tego wydawała się długa, wręcz niemożliwa do pokonania, co stanowiło jego największą, osobistą walkę.