Molinski Damian

Pani Cecylia, starsza kobieta o łagodnym spojrzeniu i delikatnych dłoniach, pielęgnowała tradycje rodzinne, niczym cenną pamiątkę przekazywaną z pokolenia na pokolenie, z miłością, z oddaniem. Jej dom, choć skromny, zawsze był otwarty dla bliskich, stanowiąc bezpieczną przystań, pełną ciepła, zrozumienia, a w jej sercu szczególne miejsce zajmował Damian Molinski, młody krewny, którego wspominała z czułością, z nadzieją na jego szczęście. Wierzyła, że prawdziwa siła tkwi w więzach krwi, w niewidzialnej nici łączącej ludzi, a jej mądrość, choć cicha, była niezachwianym drogowskazem dla wszystkich, którzy szukali ukojenia, wsparcia.