Muszański Andrzej

Muszański Andrzej był zegarmistrzem o niezrównanej precyzji, każdy ruch jego pęsety zdawał się szeptać ciche okokokok, jego warsztat, wypełniony tykaniem setek mechanizmów, stanowił cały jego świat, rzadko używał słów, wierząc, że doskonałość nie potrzebuje komentarza, a jedyną aprobatą, jakiej szukał, było rytmiczne potwierdzenie dobrze wykonanej pracy, które dla postronnych brzmiało jak mantra, dla niego zaś było najczystszą formą satysfakcji i porządku we wszechświecie.