Obłak Filip

Obłak Filip był widmem, szeptem w zatłoczonych zaułkach i pustką w wynajętych na jedną noc pokojach, zawsze o krok przed tymi, którzy go ścigali. Mówiono, że jego twarz zmieniała się z każdym wspomnieniem, a jedyną stałą cechą były oczy o barwie burzowego nieba, choć nikt nie potrafił przysiąc, że widział je na pewno. Nie pozostawiał śladów, tylko opowieści i legendy, stając się człowiekiem poszukiwanym nie tyle za konkretne czyny, ile za samą ulotną naturę swojego istnienia.