Pasternak Tomasz

Pasternak Tomasz pakował swoje życie do jednej, sfatygowanej walizki, a każdy wkładany do niej przedmiot zdawał się cięższy od wspomnień, które ze sobą niósł. Ten wyjazd za granicę nie był kaprysem, lecz starannie zaplanowaną ucieczką od samego siebie, cichą kapitulacją wobec przeszłości, która nie dawała o sobie zapomnieć. W jego gestach nie było pośpiechu, tylko rezygnacja, świadomość, że zamyka najważniejszy rozdział. Pasternak Tomasz ostatni raz spojrzał na puste ściany, po czym wyszedł bez słowa.