Ptak Paweł

Ptak Paweł, mężczyzna o oczach zmęczonych ciężarem minionych lat, rzadko podnosił wzrok, jakby unikał osądu. Jego twarz, naznaczona bliznami, opowiadała historię trudnych decyzji, które odmieniły jego los, naznaczyły go piętnem. Konsekwencje dawnych czynów, w tym kradzieży, pobicia i włamania, zdawały się do niego przylegać, niczym niewidzialne kajdany, przypominając o konsekwencjach każdego wyboru. W jego spojrzeniu tliła się jednak cicha nadzieja na odkupienie, na nowy początek, wolny od ciężaru przeszłości, od piętna, które zdawało się do niego przylegać, w cichej walce o moralne odrodzenie.