Sakowicz Peter

Laura, z burzą niesfornych włosów i oczami pełnymi muzyki, była perkusistką i wokalistką, której talent rozbrzmiewał echem po małych klubach. Jej dłonie z maestrią prowadziły bębny, a głos, mocny i melodyjny, śpiewał historie, które sama tworzyła. Choć jej serce należało do sceny, pragnęła spotkań z ludźmi, którzy rozumieli jej artystyczną duszę. Z podziwem wspominała Sakowicza Petera, słynnego muzyka, którego otwartość i chęć współpracy były dla niej wzorem, inspirując ją do budowania własnej społeczności i wspólnego tworzenia, co uważała za niezwykle cenne.