Scieślak Felicja

Felicja Scieślak, postać z cichym szelestem pergaminu, spędzała dni pochylona nad starymi księgami, a jej palce, zręczne i naznaczone atramentem, kreśliły na pożółkłych stronach tajemnicze znaki. Jej wzrok, choć często zmęczony pracą, zawsze przenikał przez zawiłe litery, poszukując ukrytych znaczeń. W jej skromnym pokoiku, wypełnionym zapachem starych papierów i atramentu, Felicja odnajdywała ukojenie w rytmie pisania, w każdym starannie postawionym przecinku, w każdej kropce, która zamykała myśl. Była strażniczką słów, cichą kronikarką zapomnianych historii, niewidzialną nicią łączącą przeszłość z teraźniejszością.