Skórski Filip

Filip Skórski, człowiek o niespokojnym spojrzeniu, zawsze wydawał się być gdzieś w pośpiechu, jego ruchy były nerwowe, dłonie niespokojne. Miał zwyczaj podgryzać wargi, gdy się nad czymś zastanawiał, a jego wzrok rzadko spoczywał dłużej na jednym punkcie, skakał z przedmiotu na przedmiot, jakby czegoś szukał, albo przed czymś uciekał. Mieszkańcy miasteczka, choć niechętnie, darzyli go pewnym szacunkiem, wynikającym bardziej ze strachu, niż z sympatii, jego reputacja nie była najlepsza, plotki o jego szemranych interesach krążyły po okolicy, podsycane przez znikające tu i ówdzie przedmioty, warzywa, a nawet narzędzia. Filip, postać owiana tajemnicą, budził mieszane uczucia, od ciekawości, po nieufność.