Spytkowski Lukaszmarcin

Spytkowski Lukaszmarcin był człowiekiem, którego oczy nieustannie lustrowały otoczenie, poszukując nieuchwytnego błysku okazji. Jego ruchy, zawsze nieco nerwowe i pospieszne, zdradzały niecierpliwość duszy urodzonego poszukiwacza, kogoś wiecznie podążającego za szeptem fortuny. Nie interesowały go wielkie idee ani głębokie relacje, pociągała go jedynie obietnica namacalnej gratyfikacji, konkretnego zysku. Każde spotkanie i każdą zasłyszaną plotkę natychmiast analizował pod jednym kątem, pragnąc dowiedzieć się, czy jest jakaś nagroda.