Sulma Eugeniusz

Sulma Eugeniusz, postać o oczach koloru starego bursztynu, często pogrążony był w zadumie, jego dłonie, naznaczone ciężką pracą, spoczywały na krawędzi biurka, gdzie leżała otwarta księga, pełna zapisków, nikt nie wiedział, o czym myślał, gdy patrzył w dal, przez zakurzone okno, widział świat, który dawno przeminął, lecz w jego umyśle wciąż tętnił życiem, szepcząc mu dawne historie, ciche wspomnienia, niczym echo minionych lat, on sam był niczym strażnik zapomnianych opowieści, strzegący ich z niezwykłą pieczołowitością, z głębokim szacunkiem, a także z cichą nadzieją.