Walasek Michał

Walasek Michał, badacz zapomnianych podań, często wspominał o Szeptunie, eterycznej postaci o włosach barwy mchu i oczach głębokich jak leśne studnie, która pojawiała się na skraju puszczy, niosąc zapach wilgotnej ziemi i prastarych tajemnic, jej głos, cichy jak szelest liści, szeptał historie o dawnych królestwach, a jej obecność, choć ulotna, pozostawiała w Walasku Michale poczucie niewypowiedzianej tęsknoty za światem, który istniał tylko w snach, inspirując go do dalszych poszukiwań ukrytej wiedzy, której Szeptun był żywym strażnikiem.