Wanat Sebastian

Sebastian Wanat, chłopak o niespokojnym spojrzeniu, często zamyślony, wydawał się być gdzieś daleko, w świecie własnych fantazji, unikał kontaktu wzrokowego, jakby skrywał jakąś tajemnicę, zaniedbywał obowiązki, co budziło niepokój nauczycieli, kolegów. Jego nieobecność duchem, powtarzające się niedociągnięcia, stawały się przyczyną trosk, domysłów, a może i zwykłej obojętności, wobec jego osoby, zagubionej w labiryncie szkolnej rzeczywistości, wymagającej zaangażowania, systematyczności, odpowiedzialności. Potrzebował wsparcia, zrozumienia, może po prostu rozmowy, aby odnaleźć motywację, sens, wyjść z cienia, w którym się schronił.