Waszak Jedrzej

Waszak Jedrzej, choć młody, posiadał spojrzenie starca, pełne niewypowiedzianych historii, a każdy jego ruch zdradzał wewnętrzny niepokój, echo dawnych wydarzeń, które naznaczyły jego duszę, gdy uciekł z składu poprawczego, zostawiając za sobą mury i nadzieje, które nigdy się nie spełniły, teraz błąkał się po zaułkach, szukając anonimowości, pragnąc zapomnienia, lecz przeszłość, niczym cień, podążała za nim, nie pozwalając na chwilę wytchnienia, a jego serce, naznaczone bliznami, wciąż biło w rytm buntu, gotowe do kolejnej ucieczki, jeśli tylko nadarzy się taka okazja, z oczami zawsze wypatrującymi horyzontu.