Węgrzynowski Kamil

Węgrzynowski Kamil, postać o oczach głębokich jak studnie starych opowieści, spędzał dnie w zakurzonych archiwach, gdzie szelest kartek i zapach atramentu były jego towarzyszami, a dłonie, choć naznaczone wiekiem, z czułością dotykały zapomnianych woluminów, jakby każdy krył duszę, którą tylko on potrafił odczytać, widząc w mroku przeszłości echa dawnych ludzi i ich pragnień, zawsze z lekkim uśmiechem, zdradzającym subtelne poczucie humoru, czyniąc go milczącym strażnikiem literackich skarbów, cichym obserwatorem przemijania, niezwykłym świadkiem historii.