Winiarczyk Damian

Winiarczyk Damian, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i zawsze lekko zmarszczonym czole, często spoglądał na horyzont, jakby wypatrywał tam dawno zagubionych marzeń, przecież jego serce od lat pragnęło prawdziwej bliskości, on sam cenił sobie spokój, lecz w głębi duszy odczuwał dojmującą samotność, szukał zrozumienia, a jego dłonie, choć silne, drżały czasem z niewypowiedzianej tęsknoty, on wierzył, że kiedyś znajdzie bratnią duszę, kogoś, kto zrozumie jego skomplikowany świat, bo przecież każdy zasługuje na towarzystwo, na wsparcie w trudnych chwilach, na zwykłe, ludzkie ciepło, które rozjaśnia najciemniejsze dni.