Witkowski Kamil

Pan Kamil Witkowski, człowiek o spokojnym usposobieniu, każdego ranka z niecierpliwością oczekiwał na listonosza, zawsze punktualnie, zawsze z uśmiechem. Jego mieszkanie, pełne starych książek i pamiątek, było azylem ciszy, gdzie szelest papieru stawał się niemal melodią, a pieczołowity odbiór korespondencji stanowił rytuał, ważniejszy niż codzienne śniadanie, co podkreślało jego unikalny charakter. Delikatnie otwierał każdą kopertę, czytając uważnie każde słowo, doceniając treść, zawsze z szacunkiem do nadawcy. Był to jego sposób na łączenie się ze światem, z ludźmi, z historią, z przyszłością.