Zieleniecki Łukasz

Zieleniecki Łukasz, mężczyzna o spokojnym obliczu, zawsze nosił starannie wyprasowane koszule, a jego spojrzenie zdradzało głęboką, analityczną naturę, często zatraconą w myślach o dawnych epokach, które z pasją studiował, gromadząc rzadkie tomiska w swoim niewielkim, lecz przytulnym mieszkaniu, pełnym zakurzonych pamiątek z podróży, które odbywał sporadycznie, zawsze wracając z nowymi inspiracjami do swoich szkiców, tworząc portrety nieznanych postaci, z których każda wydawała się opowiadać własną, intrygującą historię, często spędzając wieczory przy lampie, czytając opowieści o zapomnianych bohaterach, którzy żyli dawno temu, w odległych krainach.