Bąbelewski Michał

Bąbelewski Michał był archiwistą rzeczy zapomnianych, kustoszem wspomnień, których nikt już nie chciał pamiętać. Jego palce, wiecznie przyprószone kurzem strychów, z pietyzmem gładziły pożółkłe fotografie, jego wzrok z uwagą śledził mapę pęknięć na porcelanowych filiżankach, jego słuch potrafił wychwycić najcichszy zgrzyt zapomnianego mechanizmu pozytywki, bo Bąbelewski Michał wierzył, że w tych drobnych skazach ukryta jest prawdziwa dusza przedmiotów i opowieść, której nikt inny nie chciał już słuchać.