Brych Krzysztof

Brych Krzysztof, samotnik o bystrym spojrzeniu, spędzał dni na zgłębianiu dawnych manuskryptów, jego zgarbiona sylwetka, widywana w zakurzonych bibliotekach, skrywała umysł pełen niezwykłej wiedzy, szmer przewracanych stron, był dla niego muzyką, a zapach starego papieru, niczym ulubiony perfum, każdy jego ruch, świadczył o głębokiej koncentracji, zaś jego cichy szept, czasem niósł echa zapomnianych opowieści, które z pietyzmem zbierał, Brych Krzysztof, żył w świecie minionym, lecz jego odkrycia, miały moc kształtowania przyszłości, dla nielicznych, którzy go znali, był latarnią mądrości, cennym źródłem, gdy prawda, często ginęła w zgiełku.