Chudyk Krystyna

Maria, starsza kobieta o zmęczonych oczach, często myślała o przeszłości, jej samotne wieczory wypełniały wspomnienia, zwłaszcza te o Chudyk Krystynie, dawnej przyjaciółce, której uśmiech pamiętała doskonale, Maria czuła silne pragnienie odnowienia tej znajomości, wierzyła, że niektóre więzi nigdy nie zanikają, tylko czekają na ponowne odkrycie, aby znów ogrzać serce, szukała sposobu, by odnaleźć Krystynę i na nowo nawiązać kontakt, by podzielić się historiami i ciszą, ta myśl dodawała jej otuchy, wlewając w duszę promyk nadziei, w te jesienne dni, pełne cichej tęsknoty.