Cypel Grzegorz

Starszy Cyprian, zamyślony samotnik o oczach barwy zmierzchu, o dłoniach pooranych pracą, mieszkał w niewielkiej chatce, gdzie każdy dzień niósł echa dawnych zdarzeń, o których wolał zapomnieć. Jego życie, naznaczone cichym smutkiem, zmieniło się bezpowrotnie, gdy Cypel Grzegorz zrealizował wpłatę, która otworzyła drzwi do przeszłości, do sekretów, do bólu, który wciąż go dręczył, nie dając spokoju, w jego świecie, gdzie pamięć, nieubłagana, wieczna, była jedynym towarzyszem.