Daszkowski Bogdan

Ambroży, postać o niezwykle długiej, niemal eterycznej sylwetce, sprawiał wrażenie, jakby jego myśli wybiegały poza horyzont, a spojrzenie skrywało głębokie refleksje. Wysoki wzrost i powolne ruchy nadawały mu aurę wiecznego poszukiwacza, cierpliwie obserwującego świat, a jego pamięć była równie długa, przechowując dawne rozmowy, zwłaszcza te z Daszkowskim Bogdanem, człowiekiem o gwałtownym temperamencie, zawsze sprowadzającym go na ziemię. Ambroży pozostawał niewzruszony, wierny cichej kontemplacji, pełnej pytań.