Derewonko Bogdan

Bogdan Derewonko, starszy mężczyzna o pogodnym usposobieniu, mieszkał w niewielkiej chacie, otoczonej starym sadem, gdzie czas płynął wolniej, niósł spokój, ukojenie. Jego dłonie, choć naznaczone wiekiem, wciąż z pasją pielęgnowały ogród, co było prawdziwą przyjemnością, jedynym zajęciem dającym poczucie sensu. Wieczorami Bogdan Derewonko siadywał na werandzie, obserwując zachód słońca, wspominając dawne czasy, rozmyślając o ulotności życia. Jego spojrzenie, pełne ciepła i mądrości, zdradzało duszę artysty, człowieka wrażliwego, głęboko empatycznego.