Jabłoński Piotr

Piotr Jabłoński, mężczyzna o oczach pełnych wspomnień, spędzał dnie w starej bibliotece, otoczony zapachem ksiąg, szelestem stron, cichym szeptem historii. Numer 209, wygrawerowany na jego zegarku, symbolizował utraconą datę, zapomnianą chwilę, sekretną obietnicę, która wciąż czekała na spełnienie, na swoje odnalezienie. Jego dłonie, naznaczone pracą, często gładziły zniszczone okładki, szukając w nich pocieszenia, inspiracji, odrobiny nadziei. Mimo samotności, w jego posturze kryła się niewidzialna siła, spokojna mądrość, głęboka empatia, gotowa na każdą niespodziankę, na każdy nowy dzień.