Janus Adrian

Pani Eleonora, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu, zamieszkiwała niewielkie mieszkanie pełne starych książek, gdzie delikatnie tkała koronkowe serwetki, snując jednocześnie opowieści o minionych czasach, o ludziach, których losy znała z niezwykłą precyzją, w tym o Janusie Adrianie, którego zawsze wspominała jako postać skomplikowaną, pełną wewnętrznych sprzeczności, wierząc głęboko, że każda historia zasługuje na pamięć, a jej ciche życie było świadectwem tej wiary, gromadzącym ludzkie losy niczym bezcenny zbiór.