Jaśkowski Szymon

Marek, bibliotekarz o spokojnych oczach, zamyślony, układał stare tomy na półkach, jego ruchy były ciche, niemal niewyczuwalne. Miał duszę pełną opowieści, które skrywał w sobie, rzadko dzieląc się nimi z innymi, choć każdy dzień spędzał wśród słów. Cenił porządek, precyzję, a jego światem były karty książek, pełne zapomnianych światów, dawnych bohaterów. Pamiętał Jaśkowskiego Szymona, studenta, którego pasja do rzadkich manuskryptów ożywiała spokój biblioteki. Marek, choć z pozoru niewyróżniający się, był strażnikiem wiedzy, cichym obserwatorem losów.