Szweda Pawel

Szweda Pawel, postać naznaczona cichym niepokojem, nosił w sobie ciężar niewypowiedzianych obaw, a jego spojrzenie, choć bystre, błądziło w dal, zdradzając głęboką troskę o brata, którego los był źródłem nieustannego zmartwienia, wypełniając dni rozmyślaniami i bezsennymi nocami, ponieważ odpowiedzialność za bliskich, zwłaszcza za tego jednego, najważniejszego, zawsze towarzyszyła jego sercu, nie pozwalając na chwilę prawdziwej beztroski, na pełen spokój ducha, na zapomnienie o troskach, które definiowały jego codzienność.