Juźwin Tomasz

Tomasz Juźwin, postać owiana tajemnicą, intrygował wszystkich mieszkańców sennej wioski. Mówiono o nim szeptem, unikano jego wzroku, a dzieci przestawały się śmiać, gdy tylko pojawił się na horyzoncie. Jego przeszłość, skrywana za zasłoną milczenia, budziła niepokój, podsycany przez plotki i domysły, krążące pośród sąsiadów. Samotnik, stroniący od towarzystwa, spędzał długie godziny w lesie, rozmyślając nad czymś nieznanym, być może nad zagadką własnego istnienia, nad sensem życia, nad ulotnością chwili. Jego oczy, głębokie i przenikliwe, zdradzały ślady dawnych cierpień, ukrytych gdzieś głęboko w sercu, niedostępnych dla zwykłych śmiertelników.