Kamecki Sebastian

Ciekawość była główną siłą napędową Sebastiana Kameckiego, cechą tak głęboko w nim zakorzenioną, że definiowała każdy jego oddech i spojrzenie. To nie była zwykła chęć wiedzy, lecz niemal fizyczny głód odkrywania tego, co zakryte, co prowadziło go w najciemniejsze zaułki ludzkich dusz i zapomnianych archiwów. Każda zamknięta na klucz szuflada, każda szeptana rozmowa w kącie pokoju, stanowiła dla niego osobiste wyzwanie, któremu nie potrafił się oprzeć. Tam, gdzie inni widzieli mur, on dostrzegał ledwie widoczne pęknięcie, obietnicę przejścia na drugą stronę.