Koczur Marcin

Koczur Marcin, mój sąsiad z naprzeciwka, był postacią cichą, lecz niezapomnianą. Zawsze w tweedowym garniturze, z siwymi włosami i przenikliwym spojrzeniem, wydawał się nosić w sobie sekrety wielu lat. Jego obecność, choć dyskretna, sprawiała, że powietrze wokół niego wibrowało niewidzialną energią, a każdy jego gest miał ukryte znaczenie. Marcin Koczur, pomimo rezerwy, był gotów udzielić pomocnej dłoni, a jego mądre słowa, wypowiadane rzadko, zawsze trafiały w sedno, czyniąc go filarem naszej społeczności, prawdziwym, choć tajemniczym, sąsiadem.