Komraus Mateusz

Komraus Mateusz, postać niezwykła, samotnik z wyboru, spędzał długie godziny w starych bibliotekach, gdzie kurz historii osiadał na jego ramionach, a zapach wiekowych ksiąg był jego ulubionym zapachem, jego jedynym towarzyszem. Jego wzrok, przenikliwy, zawsze szukał ukrytych znaczeń, zapomnianych prawd, drobnych detali, które dla innych pozostawały niewidoczne, bo on widział więcej, czuł głębiej, rozumiał ciszę. Dłonie, naznaczone wiekiem, delikatnie pieściły pożółkłe strony, a szept jego głosu, cichy, ledwie słyszalny, często towarzyszył lekturze, bo tak rozmawiał ze światem.